Vietnam per fiets verkennen klinkt als een droom, en meestal is het dat ook. Twee weken lang trapten we moedig door het land, 1000 kilometer in totaal. De wegen? Prima. Het verkeer? Chaotisch maar verrassend goed te doen. Toch, zoals in elke goede reis, waren er momenten waarop het nét even anders liep. Laat me die kleine, chaotische pareltjes met je delen.
Doneer; met €5 per kilometer help je ons onze doelen te halen. Iedere kilometer, letterlijk, maakt een verschil!
Obstakels Op De Weg (Letterlijk)
Op een dag eindigde de weg abrupt. Waarom? Omdat er een buis doorheen moest. Geen waarschuwingsbord, geen alternatieve route—gewoon een gapend gat. Onze opties? Geen. Terugfietsen en een andere weg zoeken.
Of dat moment toen het asfalt ophield en we ineens op een “gravelpad” fietsten. Maar gravel? Nee, het waren puntige stenen die voelden alsof ze speciaal waren ontworpen om fietsbanden te testen.
Soms was het een boer met een waterbuffel die plotseling de weg overstak. Of een kleipad die na een regenbui meer modderbad was dan weg. Onze banden zakten er zo diep in weg dat fietsen geen optie meer was. Lopen met een modderig wiel? Ook een ervaring.
En dan die klim. Het bord onderaan beloofde een helling van 10%, maar halverwege leek het wel een muur. Afstappen en duwen bleek net zo zwaar als fietsen. Bonuspunten voor de extra workout.
Hier fietsen we voor
Elke nacht een ander hotel, uitgezocht via Google. Onze norm? Minimaal 4 in de beoordelingen van maximaal 5 sterren Buiten de toeristische gebieden bleek dat geen garantie voor comfort. Vietnamese standaarden zijn… anders.
Een kamer zonder raam? Geen daglicht. Douchen met koud water? Een frisse start van de dag! Harde bedden zijn hier standaard; denk aan plank met een laken.
Het meest memorabele: onderlakens met een deken die duidelijk door meerdere gasten waren gebruikt. Airco’s die niet deden wat ze beloofden. En lawaai—veel lawaai. Van vrachtwagens tot bussen die toeterend langs raasden, vaak de hele nacht door. Het raam? Geen glas, maar houten luiken.Ontbijt? Niet inbegrepen. Gelukkig waren de straatkraampjes verrassend goed en goedkoop.
Het voordeel? De prijs. Voor €8-15 per nacht waren we voorzien. Al waren er momenten dat we best wat meer hadden willen betalen voor een raam of stilte. Toch sliepen we over het algemeen prima. Misschien is dat de echte les: met een beetje humor en flexibiliteit maak je overal het beste van.
Het verhaal van Ko
Ko is een hardwerkende student die in zijn laatste jaar zit op de plaatselijke middelbare school in Ranong. Hij woont met zijn alleenstaande moeder in een kerk en wordt geconfronteerd met veel uitdagingen. Met steun van TCDF heeft Ko toegang tot onderwijs, schooluniformen en kan hij samen met zijn vrienden op school lunchen. Hierdoor kan hij zich op zijn studie concentreren. Hij ligt op koers om in maart af te studeren.
Zonder een studiebeurs zou zijn droom om zijn opleiding voort te zetten en af te ronden buiten bereik zijn.
Ko streeft ernaar leraar te worden en iets terug te geven aan zijn gemeenschap en is vastbesloten om te slagen.
TCDF-beurzen geven kinderen zoals hij meer mogelijkheden. Ze doorbreken de cyclus van armoede en creëren een toekomst door kinderen als Ko op school te houden.
KEEP THE KIDS IN SCHOOL – Samen fietsen we voor toekomstkansen
Onze missie: kinderen in Thailand ondersteunen met onderwijs. TCDF (Thai Child Development Foundation) biedt studiebeurzen voor kinderen met lichamelijke en/of geestelijke achterstand die speciale zorg nodig hebben. Doneren aan TCDF is duurzaam doneren; deze stichting maakt al 20 jaar écht verschil.
Dries en ik steunen TCDF vol vertrouwen en fietsen nu door Zuidoost-Azië en reizen duurzaam om dit belangrijke doel te promoten. Mieke heeft zelfs een half jaar bij TCDF gewoond
Doe met ons mee en doneer! Met €5 per gefietste kilometer help je ons de Bike4Kids-doelstelling te behalen. Ons streven is een bedrag van €20.000, de teller staat al op €9550! We hebben ondertussen vanaf Hanoi 1000 km gereden
Blijf op de hoogte via onze nieuwsbrief, deel dit met vrienden, familie en collega’s. Samen bereiken we meer – doneer nu en “rij” met ons mee voor het goede doel!
Ps. Deze week een nieuwe pagina met foto’s op de site gezet, dit is de link.
Ach, wat een avonturen weer ! En zoals te verwachten loopt niet alles "op wieletjes"... wat goed dat jullie bij tegenslagen zo goed de moed erin houden! Petje af hoor! Ik geniet van de foto's en jullie verhalen
Wat een mooi verhaal en wat een avontuur.
Mooi verhaal weer!
Hé daar in het verre oosten! Hobbel de bobbel door Azië 💪
Inmiddels zijn jullie de wijzen uit het oosten aan het worden. Haha ik wens jullie nòg meer wijsheid toe voor de komende ritten. Groetjes Marjolein
Wat maken jullie toch wat mee,en ja van die harde bedden wet wij alles van.Ik wens jullie veel fiets geluk toe.En op naar een volgende prachtige verhaal.Groetjes van Marco en Tiny.